استعاره ایستادن بر شانه غولها، به معنی استفاده از درک متفکران و علم دانشمندان بزرگی است که در گذشته دارای پیشرفت فکری و علمی بوده اند. این استعاره در سال 1675 توسط اسحاق نیوتن ریاضی دان، فیزیک دان، شیمی دان، ستاره شناس و فیلسوف بزرگ طی نامه ای استفاده شده است. جان سالزبری در سال 1159 میلادی به این نکته اشاره داشته است که اگر ما بهتر و بیشتر از پیشینیان خود می بینیم، نه به دلیل آن است که قد بلندتری داریم بلکه بخاطر آن است که روی قد غول پیکر آنان بلند شده ایم. علم یک زنجیر پیوسته است که هر یک از دانشمندان حلقه یا حلقه هائی از آن را متصل نموده اند و باید بدانیم که هر یک از ما با تلاش و کوشش قادر به اتصال حلقه ی جدیدی به این زنجیر می باشیم.


پ.ن: عکس از سایت آکادمی کان که نیوتن را بر روی شانه خواجه نصیرالدین طوسی نشان می دهد.